
De hier gepubliceerde tekst werd in 2000 anoniem aan actieblad ”Ravage” gestuurd. Hierin beschrijft een Nederlandse DBF-cel het DierenBevrijdingsFront en waarom en hoe zij aanvallen.
”Het Dieren Bevrijdings Front (DBF) verwerpt ieder systeem of geloof dat onderdrukking en uitbuiting tolereert, accepteert en legitimeert. Seksisme, racisme, fascisme, speciecisme en homohaat zijn enkele vormen van onderdrukking en uitbuiting. Het DBF verwerpt alle contra-revolutionaire, conservatieve, (extreem -)rechtse, ecosofische en (neo-)liberale systemen en ideeën. Tevens verwerpt het DBF alle religieuze en spirituele stromingen alsmede een aantal linkse denkers (waaronder Marx, wiens utopie een communistische gemeenschap is die gezamenlijk de natuur en dieren uitbuit) die de eerder genoemde onderdrukkings- en uitbuitingsvormen prediken en in stand houden. De meeste, zo niet alle, onderdrukkings- en uitbuitingsvormen worden veroorzaakt door het kapitalisme. Het DBF ziet de strijd voor dierenbevrijding dan ook als een onderdeel van de totaalstrijd tegen het kapitalisme. Het kapitalistische systeem wordt door het DBF gezien als een van de meest onderdrukkende en vernietigende systemen die er kunnen bestaan. Deze vernietiging is zo. overduidelijk aanwezig in de industrieën waar dieren worden gefokt, gevoed en geslacht met als enige doel het bevredigen van de menselijke consumptiedrift. Wij hebben ervoor gekozen om onze levens te wijden aan het aanvallen en uitschakelen van de gereedschappen van de exploitatie- en uitbuitings-industrieën die de aarde en haar bewoners vermoorden. Wij delen niet het antropocentrische wereldbeeld dat de mens doet geloven dat de aarde en al haar bewoners er zijn om de mens te dienen. Wij geloven niet dat de mens het meest verheven en superieure wezen op aarde is. Wij geloven ook niet dat de mens en al het leven wat zij voortbrengt als doel heeft om de mens te dienen. De aarde is niet van ons, wij behoren toe aan de aarde. En het aanbrengen van onderscheid tussen het ene en het andere soort is hetzelfde als het aanbrengen van onderscheid tussen het zwarte en blanke ras. Racisme en fascisme worden door het overgrote deel van de mensheid afgewezen en bestreden. Speciecisme staat in onze ogen inhet verlengde van deze begrippen en dient bestreden te worden. Het kapitalistische systeem heeft echter een groot boek vol met wetten en voorschriften geschreven om het onderscheid tussen de verschillende levensvormen te legitimeren en in stand te houden. Dit is voor ons een onaanvaardbare situatie. Wetten die vervaardigd zijn vanuit een systeem dat mensen het recht geeft om onze broeders en zusters op miljardenschaal levenslang te martelen en daarna te vermoorden, zijn voor ons geen wetten van rechtvaardigheid en gelijkheid. Wij hebben een dusdanige sterke emotionele band met de aarde en al wat zij ons aan leven te bieden heeft, dat wij niet passief kunnen blijven toekijken hoe de kapitalistische samenleving de aarde misbruikt. Het ecosysteem wordt op zo’n gruwelijke wijze vernietigd dat wij bereid zijn om onze eigen ‘vrijheid’ te riskeren om onze broeders en zusters uit de martel- en moordindustrieën te bevrijden. De legale acties die gevoerd worden door actie- en lobbygroepen worden door het DBF gewaardeerd. Het systeem laat toe dat non-gouvernementele organisaties en lobbygroepen hun oppositie kunnen voeren. Zodra het eigenbelang van de regering of van de kapitaalkrachtigen geschaad zal worden, wordt deze oppositie wel in een compromis-of-niets positie gedirigeerd. Het geduld dat die mensen moeten hebben, is voor ons ondraaglijk wetende dat er elke dag, waarop niks concreets gebeurt om dieren te bevrijden, een dag is waarop vele dieren zullen sterven. Wij geloven niet in een middenweg. De alles-met-mate theorie betekent niet het einde van de moordindustrieën. Het is geen kwestie van een andere mening hebben, maar een zaak van leven en dood, moord en marteling. Wij praten niet met hen die dieren vermoorden. Wij voelen geen sympathie met slachters, vivisectors en bontfokkers. Met ons valt geen compromis te sluiten zolang de slachtoffers aan één kant vallen. Wij staan niet open voor een discussie. Wij kunnen geen mensen serieus nemen in een discussie als zij tot hun nek door het bloed waden en hun demonische daden niet willen veranderen. Waarom zullen wij ook maar een seconde onze kostbare tijd verspillen aan het overtuigen van een slager over zijn onethische daden als wij weten dat hij ons in het gezicht zal uitlachen? Onze manier is het aanvallen van de moordindustrieën. En al vele glimlachen zijn vergaan op de gezichten van de moordenaars. Het doel van deze legaal opererende actiegroeperingen is dan ook niet direct proberen te stoppen van de moordindustrieën, maar het informeren van de consumenten over de wantoestanden in de bio-industrie of de bontindustrie. Wij zien het informeren en wakker schudden van veel mensen die meelopen in de massa’s van onverschilligen als een positieve doelstelling. De meeste mensen zijn door hun opvoeding immers zo gewend geraakt aan het vlees bij de maaltijd dat zij door deze conditionering zich een leven zonder vlees niet voor kunnen stellen. Een groot aantal mensen staat echter open voor de waarheid en weet in hun hart dat het eten van producten afkomstig van levende dieren, gereduceerd tot objecten waar geld mee verdiend kan worden, ethisch onverantwoord is. Het enige wat die mensen nog moeten doen is de ogen openen, consequent handelen, verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen daden en de vleesconsumptie opgeven. Als dit op grote schaal zou gebeuren, dan hebben we de vleesindustrie zo op de knieën. De realiteit laat echter zien dat we te maken hebben met een harde maatschappij waarin mensen leven die vervreemd zijn van hun natuur en liever hun kop in het zand steken. Als activisten mensen willen overtuigen door middel van flyeren of postertjes plakken, dan moeten ze dit doen, maar ze moeten niet denken dat ze hier dieren mee redden. Militante directe actie is ons actiemiddel om de industrieën een halt toe te roepen. Wij zullen hier dan ook mee doorgaan totdat de industrieën vernietigd zijn. Het DBF kiest ervoor om de producenten aan te vallen die direct verantwoordelijk zijn voor de marteling- en de moordpraktijken die plaatsvinden in hun industrieën. Het DBF valt deze bedrijven aan door middel van niet gewelddadige directe actie. Niet-gewelddadig wil zeggen dat er bij elke actie, gepleegd onder de naam van het Front, geen slachtoffers vallen. Als er bijvoorbeeld gekozen wordt om een bedrijf uit te schakelen dat zich bezighoudt met de uitbuiting van dieren (slachthuizen, veetransporten, schuren bij bontfokkerijen) door middel van vuur, dan wordt er altijd op gelet dat de afstand tussen de te vernietigen objecten en een eventueel woonhuis van de eigenaar niet te dicht bij de te veroorzaken brandhaard ligt. Ook worden schuren bij bijvoorbeeld veetransporttrucks nauwkeurig geobserveerd op eventuele aanwezigheid van dieren. Als een uit te voeren vernietiging van deze objecten inhoudt dat er levens van dieren gevaar lopen, dan wordt de gehele actie afgeblazen. Als blijkt dat er wel toegeslagen kan worden als er minder trucks vernietigd kunnen worden, dan is ook dit een optie voor de betrokken DBF-cel. De reden waarom wij het niet-gewelddadige karakter van onze actievormen uitleggen, is omdat er vaak kritiek wordt geuit op de werkwijze van het BDF als zou deze levens in gevaar brengen. Bij vernietiging van moordindustrieën gaan wij puur voor de maximaal haalbare economische sabotage, zonder daarbij levens in gevaar te brengen. Dit houdt dus in dat ook de leden van de brandweer geen gevaar lopen. De kritiek op ons dat dit wel degelijk het geval is, is veel te hypothetisch. Bij onze acties wordt geen gebruik gemaakt van chemicaliën, explosieven, gifgassen of dergelijke attributen. Bovendien zijn de leden van de brandweer geoefende vuurvechters. Daarom nemen wij aan dat een brandweercommandant(e) een persoon is die de juiste beslissingen kan nemen als het gaat om de veiligheid van zijn/haar mensen. Als een situatie onveilig zou zijn of als de commandant(e) gevaar voor zijn/haar bemanning zou bespeuren, dan kunnen zij de trucks rustig laten uitbranden omdat wij er al voor gezorgd hebben dat omwonenden geen gevaar lopen. Natuurlijk is er een kans dat wij tijdens een actie ontdekt worden door onze vijanden, een aan de autoriteiten gehoorzame burger, de politie en/of beveiligingsmedewerker. Onze eerste prioriteit is dan vluchten. Dit kan natuurlijk verhinderd worden en wij kunnen altijd in een situatie gebracht worden dat wij ons zullen moeten verdedigen. Wij houden hier altijd rekening mee en zijn hier dan ook op voorbereid, geestelijk en fysiek. Wij zullen dit recht op zelfverdediging slechts als laatste optie gebruiken. Directe actie wil zeggen dat elke actie gepleegd door het DBF directe schade toebrengt aan de moordindustrieën. Dieren bevrijden uit een laboratorium, een legbatterij of uit een pelsdieren-houderij zijn wel de meest concrete vormen van dierenbevrijding en behoeven weinig uitleg. Door het vernietigen van de productiemiddelen van de moordindustrieën maken de cellen van het DBF het de dierenmoordenaars onmogelijk om hun praktijken voort te zetten. In een afgebrand slachthuis zullen geen dieren meer geslacht worden en een uitgebrande truck zal geen vee meer vervoeren. Kritiek hierop van stuurlui-aan-wal die zeggen dat de schade toch vergoed zal worden door de verzekeringsmaatschappij, vegen wij dan ook meteen van tafel. De getroffen bedrijven komen er nooit meer helemaal bovenop na een succesvolle DBF-aanslag. De bedrijfsvoering moet vaak op een lager pitje gezet worden, om van psychische schade maar niet te spreken. Naast de directe schade is er dus ook nog een groot kapitaal wat de eigenaar van het bedrijf misloopt door inkomstenderving. Ook gaat er van onze ondergrondse aanwezigheid genoeg dreiging uit dat vele bedrijven zich genoodzaakt zien om voor vele tienduizenden guldens aan beveiligingsapparatuur aan te schaffen. Dit betekent in de praktijk dat je met een aanslag op een bedrijf niet alleen het getroffen bedrijf treft maar de gehele sector. Onze vijanden zijn alle bedrijven die zich bezig houden met het uitbuiten, exploiteren en vermoorden van dieren en moeder aarde. Het DBF richt zich vooral op de bedrijven die zich bezig houden met het geld verdienen over de lijken van onze broeders en zusters. Onze kameraden van het Earth Liberation Front (ELF) richten zich op alle bedrijven die zich schuldig maken aan de exploitatie van de aarde. Laat het een feit voor iedereen zijn dat de aarde niet sterft. Zij wordt vermoord! Een degenen die zich daar schuldig aan maken hebben namen en adressen. Elke gemeente in Nederland heeft zo zijn eigen industrieterreinen waar zij vertegenwoordigd zijn. Door simpelweg het openslaan van een telefoonboek of een gouden gids kan je de bewuste bedrijven lokaliseren, vervolgens observeren en uiteindelijk liquideren. Het DBF maakt een onderscheid tussen kernbedrijven (bontfarms, slachthuizen, veetransportbedrijven, laboratoria) en aanverwante bedrijven (productvoorziening, beveiligingsbedrijven, verzekeringsmaatschappijen). De derde categorie bestaat uit bedrijven die deze producten verkopen, zoals bontateliers, leerlooierijen, etc. Ook de bedrijven en verenigingen die kiezen voor het uitbuiten en/of doden van dieren voor sport en vermaak, kunnen tot doelwit gekozen worden. Hieronder wordt verstaan vis- en jachtclubs. Al deze industrieën, organisaties en clubs zijn te stoppen omdat de mensen die deze industrieën draaiende houden gebukt gaan onder de financiële alsmede psychische druk die op hen uitgeoefend wordt als het DBF ze tot doelwit heeft gekozen. Iedere moordenaar, verkrachter of uitbuiter weet heel goed dat datgene wat hij/zij doet incorrect is. Geen enkel mens met een geweten kan denken dat hij/zij een goede daad verricht als hij/zij een pen door de kop van een koe schiet, een nerts vergast of een ree neerschiet. Hij/Zij kan zichzelf alleen voor de gek houden door een masker van apathie op te zetten en/of leugens aanhangen die al meerdere malen (wetenschappelijk) ontkracht zijn. Als deze mensen niet vrijwillig stoppen met hun wreedheden die zij elke dag opnieuw begaan tegen onze gevangen broeders en zusters, dan zullen we ze dwingen. Methodes die het DBF in het verleden heeft gebruik om de moordindustrieën te stoppen tonen een grote inventiviteit onder de mensen die onder haar naam opereren. Variërend van verfspuitacties, boterzuuraanvallen, ruiten ingooien, bommeldingen, sloten dichtlijmen, brandbomaanvallen tot bevrijdingen uit bontfarms, laboratoria en legbatterijen. Methodes die het DBF in de toekomst zal hanteren om de moordindustrieën te stoppen, zullen van hetzelfde soort zijn. De tendens is wel dat er steeds meer dierenbevrijdingsacties plaatsvinden. En met het steeds duidelijker worden van de onderdrukking zullen deze acties in de toekomst alleen maar toenemen. Vaak zijn het jongeren die in zijn gaan zien dat er geen andere weg is dan de weg van de militante dierenbevrijding. Deze jongeren zijn al op zeer jonge leeftijd gedesillusioneerd geraakt door de trieste realiteit die de maatschappij hen schenkt. Zij verafschuwen deze maatschappij en al haar dwangmatigheden. Zij zullen gaan inzien dat het onvermijdelijk voor hen zal zijn om de vernietiging van de aarde te stoppen. Onze boodschap aan die jongeren die zichzelf bereid voelen om de industrieën aan te gaan vallen, is om zich eerst goed te oriënteren op internet over het hoe en wat van acties. Er staan genoeg goede primers op het net die je op een veilige manier (geen andere pages bekijken, geen email) en op een veilige plek (onderwijsinstellingen, bibliotheken, etc.) kunnen bekijken. Als die jongeren zich hebben georiënteerd, moeten zij zichzelf de vraag stellen of zij klaar zijn voor acties die zij kunnen claimen onder de naam van het DBF. Zij moeten zichzelf bijvoorbeeld gaan afvragen of zij hun anonimiteit in gevaar willen brengen (geen vingerafdrukken, foto, naam bij politie bekend) door naar demonstraties te gaan waar de kans op arrestatie aanwezig is. Als zij dan besluiten om deze manier van actievoeren op te geven, kunnen zij de moordindustrieën gaan observeren om te kijken hoe deze het beste vernietigd kunnen worden. De kans dat zij op deze manier gepakt worden, is klein te noemen. En in tegenstelling tot de deelname aan een protestmars, waar je toch alleen maar gefrustreerd zou worden van het vredelievende karakter, zul je nu de industrie een flinke klap kunnen uitdelen. Als je nadenkt over het plegen van aanslagen, zul je op een aantal belangrijke zaken moeten gaan letten voordat je aan de slag kan gaan. Onze cel heeft besloten om onze opgedane ervaring te delen met hen die acties willen voeren onder de naam van het Dieren Bevrijdings Front. Na een poosje zoeken zul je een bedrijf vinden dat vanuit het oogpunt van het DBF op een gunstige positie gelegen is. Deze bedrijven zijn vaak goed van de achterkant te benaderen. Een vluchtweg bepalen is een erg belangrijk onderdeel van de actie. Het verkleint de kans dat je gepakt wordt, wat betekent dat je meer acties kunt ondernemen. Observeer eerst goed! Laat zo weinig mogelijk sporen achter (denk aan voetafdrukken, vertrapte planten en probeer via de randen van een open veld te lopen). Neem de omgeving goed in je op. Bedenk of de situatie elke keer hetzelfde zal zijn, dat er niet gewerkt wordt en er dus rust heerst en er trucks geparkeerd staan. Bedenk hoe je het terrein gaat verlaten na de actie. Zoek de vluchtweg uit, kijk waar eventueel politie, beveiligingswagentjes vandaan kunnen komen en kies dus de andere weg. Draag altijd handschoenen, een bivakmuts of sjaal voor de mond (een bivakmuts bij je dragen kan verdacht zijn). Draag ook altijd sokken over je schoenen, omdat ze zo niet kunnen bewijzen dat je op het terrein bent geweest. In sommige gevallen kunnen ze op die manier niet eens achter je schoenmaat komen. Bij de voorbereiding van de actie dien je het plan tot in de details te hebben doorgesproken zodat elk aanwezige dierenbevrijder weet wat hem/haar te doen staat. Schat in hoeveel benzine je nodig hebt. Deze benzine kun je halen bij elk willekeurig tankstation. Zij verkopen jerrycans van vijf tot tien liter met schenktuit, wat handig is omdat het beter richten is met schenktuit en je zorgvuldig te werk kunt gaan. Maak eventueel verbindingen met lakens die doordrenkt zijn met benzine. Het beste is om de bestuurderscabine onder te gooien met benzine en olie (brandende olie kun je niet uit krijgen). Onze ervaring heeft ons geleerd dat wij er de voorkeur aangeven om de brandbom te plaatsen bij de cabines opdat deze dan direct vlam zal vatten. De brandbom die wij kunnen adviseren is een evian fles met afgesneden kop. Vul deze met benzine en stop er een krantenprop in. Maak deze krant nat met benzine en voeg een reuzensterretje toe. Zorg ervoor dat het brandende sterretje de krant zal laten ontbranden. Je kunt hiermee natuurlijk eerst oefenen zodat je weet waarmee je werkt. Schat in hoeveel brandbommen je plaatst en ontsteekt. Spreek een teken af zodat iedereen gelijktijdig de brandbom ontsteekt. Wees zeer zorgvuldig en let op dat je zelf niet teveel onder de benzine zit. Kijk ook op de grond of je niet midden in een plas benzine zit als je de bom aansteekt. Mocht er iets misgaan dan ben je zelf net zo brandbaar als de truck. Zorg dat ieders vluchtweg over het terrein niet loopt langs de brandhaard. Maak eventueel een aantal extra gaten in de omheining mocht het geheel te vroeg ontbranden. Laat niets aan het toeval over! Eventuele extra vernietigingsbevorderende handelingen zijn het afdraaien van de benzinedoppen en het doorsnijden van de remleidingen van de trucks zodat de brandweer ze niet kan wegrijden. Bij nertsenbevrijdingen ligt de situatie natuurlijk anders. Veel farms liggen in Brabant, op de Veluwe en in Limburg. Hier is de omgeving geschikt voor de nieuwe habitat van de nertsen. Ook kunnen de dierenbevrijders hier gemakkelijk observeren dankzij het heuvellandschap en/of de bebossing. Tevens geeft deze omgeving een goede dekking tijdens de aftocht. Wederom, observeer zorgvuldig! Doe dit vaker dan een keer en blijf er gedurende een lange tijd ‘s nachts. Fokkers zijn alert als er veel bevrijdingen plaatsvinden. Ze zijn gebrand om ons te stoppen voordat wij hen stoppen, wees op je hoede. Veel fokkers hebben alarmsystemen aangebracht. Het is verstandig om vooral te weten hoe je deze kunt ontdekken en wat je er tegen kunt doen. Let op de hekken aan de buitenkant die je kunt openknippen/-zetten. Ook is het vaak mogelijk een gedeelte van de omheining uit te graven. Is de omheining goed weggewerkt zodat de nertsen kunnen ontsnappen. Als de kust veilig is, neem vooral de tijd om de nertsenkooien open te zetten. Het ‘Plan van Aanpak’ van de fok kers heeft ze ertoe gedwongen om doorloopjes te maken van de ene kooi naar de andere, wat in de praktijk betekent dat ze meer nertsen per vierkante meter kunnen houden. Voor dierenbevrijders betekent het dat wij niet elke kooi hoeven te openen en dus sneller kunnen werken. Dit werkt alleen in het zomerseizoen wanneer de nertsen bij elkaar geplaatst zijn. Een andere manier om de kooien open te zetten is door het gaas-gedeelte iets op te tillen en daarna hard naar achteren te drukken. Zodoende raakt het nachthok los van de ren en kun je tien hokken tegelijk open zetten. Wees hierbij zorgvuldig door ervoor te zorgen dat alle nertsen wel hun kooien kunnen verlaten. Trek eventueel de nachthokken naar voren of zet deze op de grond. Maak je niet al te druk over het lawaai dat de nertsen produceren omdat het geluid vaak niet ver draagt. Overhaastig, voortijdig vertrek is vaak niet nodig. Bedenk dat je zoveel mogelijk schade aanbrengt en zoveel mogelijk nertsen vrijlaat. Bij een eventuele volgende aanval op dezelfde farm zal de eigenaar zijn voorzorgsmaatregelen getroffen hebben. Als je een farm aanpakt, doe het dan goed! Draag dikke handschoenen en schoenen omdat de nertsen je kunnen aanvallen. Laat je niet weerhouden door het feit dat de nertsen je kunnen aanvallen. Onze ervaring leert ons dat dit alleen het geval is als je per ongeluk op een van de nertsen gaat staan (dit is te vermijden door rug aan rug te werken). In Scandinavië is een nertsenfarm aangevallen onder het ‘waakzame’ oog van een hond die doorhad aan wiens zijde de nachtelijke bezoekers stonden en de dierenbevrijders niet heeft verraden. Elke farm is mogelijk met de juiste ‘plan van aanpak’. De nertsen zullen voor het grootste gedeelte uit nieuwsgierigheid interesse in de bevrijders tonen. Zij zullen niet gaan bijten of iets dergelijks. De nertsen kunnen met elkaar gaan vechten of spelen, ze kunnen hierdoor tegen je aan lopen en/of veel geluid maken. Probeer dit zoveel mogelijk te negeren. Als je eenmaal op een farm bezig bent met het bevrijden van de dieren dan heb je toch maar één doel voor ogen en dat is zoveel mogelijk dieren de vrijheid geven. Bepaal van tevoren hoeveel nertsen je wilt bevrijden en zorg dat je goed contact houdt tijdens de actie met de andere DBF’ers. Na een actie is het altijd stimulerend om te weten of het goed is gegaan. Ook is het erg stimulerend om te horen van aanslagen van andere DBF-cellen. De meeste media zijn wat dat betreft zeer manipuleerbaar omdat recente nertsenbevrijdingen niet meer in het nieuws werden verslagen. Claim je aanslag altijd om (inter)nationaal duidelijk te maken wat er is gebeurd. Het slagveld waarop wij de strijd voeren is onder andere het terrein van de nertsenfokkerij en het terrein van het slachthuis. Onze strijd is een guerrillastrijd en de strijd van de guerrilla is er een die niet te stoppen is voordat de strijd gewonnen is en de onderdrukkers verdwenen zijn. De vertegenwoordigers van de moordindustrieën weten dit maar al te goed en smeken justitie om mensen te arresteren. Ook sluiten zij boycot-overeenkomsten om de pers niet in te lichten over dierenbevrijdingen. Zij weten namelijk heel goed dat het hun zaak geen enkel goed doet als bevrijde dieren worden vastgegrepen en in kleine kooitjes worden gestopt. Een actie voeren in de naam van gerechtigheid en gelijkheid is iets waar je trots op kunt zijn. Mensen die onder de naam van het DBF actie voeren tegen industrieën die elke dag onze broeders en zusters martelen en vermoorden, zijn mensen die doen wat hun hart hen ingeeft. Dierenbevrijders zijn bereid hun vrijheid op het spel te zetten voor de vrijheid van gevangen dieren en voor het behoud van de aarde. De dieren hebben helemaal niks aan jou als je alleen maar veganist bent en een grote bek opzet over hoe en wat jij allemaal wel niet vindt van dierenbevrijding. Zij hebben veel liever dat jij ‘s nachts op pad gaat om op je knieën in de modder te liggen om hen te bevrijden. Zowel brandaanslagen als nertsenbevrijdingen zijn uit te voeren met een auto als vervoersmiddel, maar ook met een fiets. Je hoeft geen auto te hebben of iets dergelijks wil je dieren gaan bevrijden of een aantal trucks vernietigen. Als jij de stimulans voelt om actie te ondernemen, informeer jezelf eerst. Wees helder. Laat je niet beïnvloeden door mensen die met pacifistische dogma’s hun eigen nietsdoen proberen goed te praten. Als jij het niet gaat doen, wie gaat het dan wel doen? En als het nu niet gaat gebeuren, wanneer dan wel? Als de dieren voor zichzelf zouden kunnen opkomen dan zouden er al heel veel uitbuiters gestopt zijn. Het enige wat hun vrijheid in de weg staat, is jouw angst. Kom over die angst heen.
Leef voor de vrijheid van de aarde en alle dieren. DE TIJD OM TE HANDELEN IS NU!”