Bluf

Tot nu Toe

Het D.B.F. (de afkorting zal nog wel een paar keer terugkomen) is in Nederland sinds ’79 actief. De eerste plaats van handeling was Zeist, waar een aantal mensen het Centraal Instituut Voedingsonderzoek wisten binnen te dringen. Uit dit TNO-laboratorium werden 12 beagles (hondensoort) bevrijd. Dieren die voor proefnemingen gebruikt zouden worden. Sinds die tijd langzaamaan een begrip geworden voor elke modale krantenlezer(es). Berichten, vaak gelardeerd met foto waarop in bivakmuts gehulde mensen een zojuist bevrijd dier tonen, die de aandacht op eisen. Meldingen in Bluf! Lijken vaak gebaseerd op dezelfde krantenartikelen. Zelden een rechtstreekse persverklaring. Dit klopt. We vroegen het ze en in het vervolg zal dit blad persoonlijk op de hoogte gesteld worden.

Deze leemte in de berichtgeving en het feit dat er begin ’87 sprake was van een flinke hoeveelheid arrestaties was voor ons genoeg reden om eens met een aantal mensen te gaan praten. Maar eerst een lang niet volledige opsomming van akties uit het verleden:
– Bennekom, verwaarloosde pony’s weggehaald bij de toenmalige Boer Koekoek.
– Boekelo, military (hindernisbaan voor paarden) afgebroken.
– Ede, voedertoetsbedrijf voor pelsdieren in brand gestoken.
– Utrecht, Fysiologisch Laboratorium Rijksuniversiteit, proefopstelling m.b.t. uithoudingsproef gesaboteerd.
– Nistelrode, uit paardenhandel/bloedtapperij 6 pony’s meegenomen.
– Venlo, bij een pelsdierenhanel de administratie weggehaald.
– Arnhem, dode eendagskuikens in tuin van staatssecretaris Ploeg gestrooid.
– Groesbeek, Oostermeer en De Klomp, pelsdierfokkerijen, 100 moerasbevers meegenomen.
– Nootdorp, nertsenfarm een ander aanzien gegeven
– Limburg, zo’n 100 chinchilla’s in veiligheid gebracht.
– Nijmegen, Katholieke Universite3it, ratten, muizen plus administratie weggehaald.
– Amersfoort, K.N.Jagers.V. van administratie verlost.
– V.d. Valk (concern) van herten ontdaan.
– Nederasselt, administratie ontnomen van Nederlandse Fokkers Edelpelsdieren.
– Diverse locaties, kippen, vossen, biggen, nertsen (nog meer) fok- en mestkonijnen, fazanten uit bontfarms, legbatterijen, noem maar op gehaald en de vrijheid of een beter onderkomen gegeven.

Publieke opinie

De houding van de pers is over het algemeen positief te noemen. In het begin was er nog wel sprake van een denigrerende schrijfwijze. Sindsdien wel radicaal omgeturnd. Akties op het gebied van dieren liggen goed en sommige journalisten ‘’smeken’’ nu om mee te mogen. Zeker als er foto’s meegestuurd worden wil men wel plaats inruimen. Beweegredenen van dierenbevrijders komen meestal ook aan bod en behalve wanneer gelijk de gedupeerde ondernemer aan het woord gelaten wordt overheerst er vaak een teneur van sympathie in de artikelen. Het D.B.F.-verhaal vindt zijn weg wel en daardoor ook aandacht voor de behandeling van dieren in de dagbladen. ‘’Het is toch zielig hoe ze die beestjes behandelen in die laboratoria’’ is een vaak terugkerende reactie.

‘’Het hangt wel af van de soort actie die je doet, en waarbij; Bijvoorbeeld de jacht. Wie is er nue eigenlijk vóór de jacht? Ja, die er zelf aan doen en hun aanverwanten plus nog wat halve garen. Zeg in totaal een miljoen mensen. Dan zijn er nog altijd 13 miljoen op tegen. Dan kan je heel ver gaan.’’ Zo zijn er ook jachthutten gesloopt en jachttrofeeën ontvreemd bij verenigingen. Andere onderwerpen liggen gevoeliger. De bio-industrie en onderzoekslaboratoria bijvoorbeeld, waar natuurlijk net dieren bevrijd worden die voor kanker- of reuma- onderzoek bestemd waren. Administratie weghalen spreekt ook miner aan dan daadwerkelijk dieren uit erbarmelijke omstandigheden weghalen. Over het effect van de acties: ‘’Ik denk niet dat je het zo direct moet zien. Meer in een mentaliteitsverandering. Bijvoorbeeld scharreleieren, die zijn nou niet meer aan te slepen. Zoiets komt niet zomaar uit de lucht vallen. Dat komt mede omdat het D.B.F. kippen weghaalde, pers erbij uitnodigde, liet zien hoe die dieren erbij zitten. Het blijft belangrijk om constant dingen duidelijk te maken. Op legaal en illegaal gebied.’’

Wisselende successen

‘’In Nijmegen ( april ’86) zouden we proefdieren weghalen. Dat hebben we ook gedaan maar daar aangekomen bleek er ook een administratie voor het grijpen te liggen. Die hebben we toen ook meegenomen en daaruit bleek dan weer dat Diergaarde Blijdorp proefdieren levert aan die universiteit. Daar hadden we niet op gerekend. Zoiets scheelt ontzettend in de publiciteit die je krijgt. Soms is men onfortuinlijk. ‘’Dat was bij de laatste happening in Nederasselt het geval. We hebben iemand die de alarmapparatuur zou inschakelen moeten vastbinden. Dat was nog nooit voorgekomen. We waren daar om administratie weg te halen. Naderhand in krantenberichten gelukkig geen sprake van geweld of bedreiging. Vreemd genoeg zijn we later wel opgepakt voor diefstal met geweldpleging. Het is misgegaan omdat er in die tijd al vaker inbraken in boerderijen daar waren voorgekomen. Politie hield de omgeving in de gaten, noteerde nummerborden. Onze auto stond nog geregistreerd i.v.m. Wageningen (waar het ook fout ging) en de eigenaar is toen thuis opgehaald. Het zaakje kwam toen aan het rollen. Toen zaten er opeens 12 mensen vast.’’ Voorarresten varieerden van 1 x 2 weken tot verschillende malen een week tot een dag. Men is van plan, tegen de tijd dat mensen voor moeten komen, buitgemaakte gegevens publiekelijk te maken.

Gezien de tendens van de laatste tijd lijken dit vooralsnog milde voorarresten. Zeker met de Okeghemstraat vers in het geheugen. Politieambtenaren en justitie lijken er niet echt op uit te zijn het D.B.F. met slechte behandeling/zware straffen kapot te maken. Een Wageningse rechercheur liet weten dat hij liever hun dan een aantal junks voor zich had. Beetje vreemde vorm van sympathie, maar toch. De enige rechtszaak (er volgen er nog een paar) leverde voor 4 mensen voorwaardelijke straffen op. Wat nu nog komen gaat is in verband met Amersfoort waar ze op klaarlichte dag en ongemaskerd naar binnen stormden, Wageningen (konijnen) waar het door een stil alarm mis ging en het al genoemde Nederasselt. De mensen die we spraken rekenen er een beetje op dat het tot een grote zaak samengevoegd zal worden waar uitspraken verwacht worden die hoger zullen uitpakken dan het tot nu toe uitgedeelde. ‘’Niet meer dan een maand, behalve voor hen die al wat hadden staan.’’

N.a.v. de eerste rechtszaak schijnt er ook iemand veroordeeld te zijn die een ton schadevergoeding mag betalen. Dat dit al kon wisten wij niet, waren wel even verbaasd. Nogal een contrast met de onlangs bekend geworden Engelse straffen, waar Lee (van het citaat) 10 jaar kreeg en diverse anderen 4 jaar. Verschil in aktiemethoden is er ook wel. In Engeland gaat men veel verder. Platbranden van slachthuizen en ruiten ingooien zijn de voornaamste middelen. Gewelddadiger, ‘’maar ook omdat de maatschappij er veel gelaagder is opgebouwd. Daar vecht je als dierenbevrijder ook tegen een hogere klasse. En die, in de persoon van justitie (vaak ook jagers), probeert het verzet van e lagere klassen te breken met extreem zware straffen’’

Opzet

Verandering van strategie alhier zit er niet echt in. ‘’We zijn nu 8 jaar bezig en de interesse is nog steeds groeiende. Je moet het wel goed omlijnd aanbieden, duidelijk de misstanden naar voren laten komen, uitleggen waarom je dit of dat vernield hebt. We vergaderen van te voren wel over wat we gaan doen, of het de bedoeling is of we schade aanrichten, enkel dieren bevrijden of de administratie meenemen’’. Maar vaak biedt de situatie ter plekke nog genoeg mogelijkheden om het werkterrein uit te breiden. Over Nootdorp waar een particulier er als hobby een nertsenfokkerij op na hield: ‘’Het was bekend dat die man ging pelzen wat betekent dat ‘ie nertsen aan het vergassen is. Dus we wisten dat daar een vergaskist moest staan, die wilden we uit elkaar trappen, en dat er in de diepvries of in de koelruimte dode nertsen moesten liggen. Daarom zijn we er naar toe gegaan. Goed, die waren daar dan ook, maar dan zie je dat er nog een heleboel dingen zijn die je kunt doen. Zoals het weghalen van de fokgegevens. Dan loop je door dat gebouwtje en zie je allerlei voor dat bedrijf noodzakelijke apparatuur staan. Nertsencouveuses bijvoorbeeld. Toch tamelijk prijzige dingen. Een paar tikken en het is uit. Zo werkt dat. Je gaat altijd ergens met een bepaald doel heen maar van het een komt het ander; even langslopen met een hamer en uh,…Hup, schade! De beste man is bijna failliet gegaan.’’

No Claim

Verzekeringen betalen lang niet alles, zeker niet als een bedrijf meerder malen met dezelfde claim aan komt zetten, die niet direct onder het gemiddelde risico valt. ‘’Als we zoiets te weten komen willen we best nog een keer langsgaan. Vaak weet je het alleen niet op tijd. Dat is wel jammer.’’

Pelsdierenhandel in Nederland floreert nog welig. Dit is goeddeels te danken aan de export. Hier kan men weinig meer kwijt. Bontwinkels waren er 20 jaar geleden volop. Die bedrijfstak is volledig ingezakt door de voortdurende agitatie. ‘’Dan zeggen ze wel dat het de zwakkere broeders zijn die in slechte economische tijden zijn afgevallen, maar dat is dus niet waar. Iedereen kan het doen. Na een avondje stappen de sloten van zo’n zaak volkitten. Dat kost F 350,– voor een nieuwe cilinder. Na een paar keer betaalt de verzekering gewoon niet meer of gooit de premie omhoog. Dan blijven ze wel zelf met die schadepost zitten. Het zijn maar speldeprikjes maar toch… Zo zijn er in het verleden heel wat mee opgehouden. Bedrijven de wereld uithelpen. Dat moet ook een doel wezen.’’

Plagiaat

Het is eigenlijk al gezegd. Dierenbevrijdingsfront is geen naam van een vaste groep mensen. Iedereen kan onder die naam dingen doen. ‘’Eigenlijk is dat ook beter, dat je van elkaar niet weet wat je gaat doen, dat het zich over het hele land verspreidt. Den gebeurt er hartstikke veel. De kans op doorkwebbelarij is ook veel kleiner. Tuurlijk kan een ontsnapte gek ook de naam gebruiken, maar dat hou je toch niet tegen. De vorm is op zich ideaal. Zo kregen we laatst een brief uit Amsterdam van ‘Best Dierenbevrijdingsfront, in de nacht van … 40 bontwinkels aangepakt.’ Daar wisten we niks van. Het gebeurt gewoon. Zo moet het eigenlijk ook. Dat mensen hun eigen dingen gaan doen.’’ Op zo’n manier en door druk uitgeoefend door legale instanties moet er een klimaat ontstaan waarin dieronvriendelijke bedrijven slecht kunnen gedijen. De groep die zich tot nu toe wil inzetten voor dierenrechten lijkt niet zo groot. Bij volkomen legale demonstraties zie je vaak niet meer dan 300 mensen. ‘’Vaak ook nog dezelfde gezichten.’’

Men houdt in dierenbevrijdings kringen terdege rekening met speciale aandacht van politie en consorten. Dat is wel eens anders geweest. Rond kerstmis ’83 werd er aktie gevoerd rond restaurants die kikkerbillen op het menu hadden staan. ‘’We deden alles per telefoon. Toen we benodigdheden inkochten stond er een rechercheur aast die de boel in de gaten hield. Op de dag zelf was het een kwestie van een spuitje en oppakken die handel. Toen zaten we opeens met de kerstdagen in de cel.’’ Het grootste risico blijven echter de bedrijfseigenaren, degene tegen wie de akties gericht zijn. Verhalen over jagers die een knokploeg vormden om een demonstratie op de Veluwe uit elkaar te slaan, booby-traps die het terrein van een pelsdierenfokkerij afbakenden en de hoeveelheid vuurwapens in die contreien is ook niet mis. Gevaarlijke types die je zeker niet tegen het lijf moet lopen. Enige tips uit de eerste Dierenbevrijdings-Krant behelzen dan ook het dragen van donkere kleding, het vooraf goed uitkammen van de omgeving en het bedacht zijn op waakhonden. Minder voor de hand liggende zaken uit hetzelfde artikel: benodigdheden als zaklamp, breekijzer, kniptang, touw, schroevendraaier, ijzerzaag zijn zo goed als altijd nodig. Net als vluchtwegen. Een ander nummerbord op de auto en voldoende laadruimte voor … dieren. Opvangadressen voor die dieren kun je beter van te voren regelen. Indien het loslaten van dieren de bedoeling is, prikkeldraad uit de omgeving verwijderen. Soms kan een spuitbus of een kwast al wonderen uitrichten op vachten, zij het dat enige terughoudendheid dan wel weer geboden is want (en dat is gelijk het laatste citaat): ‘’Nu is het zo dat je alles met dieren mag doen tenzij,… Het moet zo worden dat je met een dier niets mag doen.